Chermin.

Guwa tak tahu aa. Guwa perasan selama guwa 23 tahun hidup, guwa sangat obses dengan satu objek ni. Dalam bahasa saintifik dipanggil cermin. Orang kampung guwa panggil mirror. Eh, korang ada dengar lagu Justin Timberlake, Mirrors tak? layann. Eh eh, tetibe guwa terpromote pulak. Hanjengg~

Nak kata guwa perasan tu, ada la jugak mengalir dalam DNA guwa. Tapi tak la lebih-lebih macam hanjeng. Sekejap-sekejap mengaku hensem. Guwa sedar siapa diri guwa ni. Guwa tak la kacak mana pun tapi guwa aware akan kewujudan beberapa ekor makwe yang crush dengan diri guwa. Peh! serius guwa tak tipu. Betol. Hidup lagi dieorang.


Tapi serius guwa memang pantang tengok cermin. Asal ada cermin jer, gatal rasa benak guwa nak tengok pantulan diri sendiri. Kadang-kadang objek yang boleh memantulkan imej pun guwa pantang tengok. Macam lopak air, cermin mata, sudu, gigi emas jiran dan cd. Guwa tak tahu kenapa jadi macam ni. Kritikal nih. Peh!

Apa yang guwa perasan, kira macam tak puas hati jugak laa, imej diri guwa dalam cermin jauh lebih kacak dari guwa. Wajarkah begitu? sebab tu guwa selalu jeles dengan diri sendiri sebab bila guwa berkemas dengan merujuk cermin, guwa akan merujuk kepada imej guwa sebenarnya. Masalahnya imej guwa memang sedia ada kacak, tapi guwa? dulu masa guwa belajar sains, cikgu guwa kata imej ni berkadar songsang. Jadi guwa assume la kalau guwa boleh jadikan imej guwa se-kacak-less mungkin, probability guwa jadi lebih kacak dari imej guwa akan meningkat. Itu kalau ikut logical thinking guwa yang tak berapa nak logik laa.

Tak berapa hensem kan guwa nih?

Ini sebenarnya sekadar luahan dibenak guwa. Guwa saje jer nak update entri. Sebenarnya guwa bersyukur kepada ilahi kerana selama guwa hidup ni, guwa dilahirkan normal. Huu~ rasa nak nangis pulak. Ok lah, guwa berhenti sampai sini jer dulu. Nak cari kain, lap air mata kasih guwa. Pergh!

Okbai~ semekom!

:)